DZIEJE RELIGII, FILOZOFII I NAUKI
indeks | antologia religijna | antologia filozoficzna | filozofia nauki
Ludwig Wittgenstein
wykład 1:
dzieciństwo i młodość: bogactwo, wielcy artyści - i samobójstwa braci;
pierwsze poważne lektury: Otto Weininger, Artur Schopenhauer, Karl
Kraus, a także Lew Tołstoj i Fiodor Dostojewski
wykład 2a: wykład uzupełniający dla niektórych: co to jest logika? logika klasyczna a logika matematyczna
wykład 2b: Fregego program redukcji matematyki do
logiki;
Moore i Russell inicjują program FILOZOFII ANALITYCZNEJ, a Russell, nie
wiedząc o pracach Fregego, podejmuje próbę redukcji matematyki do
logiki;
gdy Russell czyta Die Grundlagen der Arithmetic (1893, 1903)
Fregego, odkrywa tam sprzeczność, kktórej próbuje zapobiec za pomocą
teorii typów;
B. Russell, A. N. Whitehead, Principia mathematica (1910-1913);
potem Russell porzuca logikę i pisze Problemy filozofii (1912),
a wtedy do jego drzwi puka Ludwig Wittgenstein
wykład 3: Wittgenstein w Cambridge studiuje logikę pod
kierunkiem Russella, ale po kilkunastu miesiącach wyjeżdża do Norwegii;
Wittgenstein na frontach I wojny światowej i praca nad Logisch-Philosophische Abhandlung.
wykład 4: Tractatus logico-philosophicus 1:
książka o świecie, myśli, języku i
o tym, co niewyrażalne;
tworzymy sobie obrazy sytuacji
(przedstawiana sytuacja to sens obrazu; obraz może być
prawdziwy albo fałszywy,
co stwierdzamy przez porówanie go ze światem;
obraz z przedstawianą sytuacją łączy to, że mają one tę samą
strukturę;
obraz prawdziwy przedstawia fakt, a świat jest ogółem faktów.
wykład 5: Tractatus logiczo-philosophicus 2:
zdania jako obrazy możliwych faktów;
program analizy logicznej zdań jako poszukiwania ich
ukrytej struktury;
zdania są funkcjami prawdziwościowymi
zdań elementarnych, które są logicznie niezależne.
wykład 6: Tractatus logico-philosophicus 3:
zdania elementarne jako logiczne obrazy stanów rzeczy: atomizm logiczny po stronie języka i po stronie
świata;
zdania elementarne jako sploty nazw, a stany rzeczy jako zmienne sploty przedmiotów;
przedmioty jako coś, co proste i niezmienne.
wykład 7: Tractatus logico-philosophicus 4:
granice mojego języka wskazują granice mojego świata; podmiot
metafizyczny nie należy do świata, lecz jest granicą
świata;
logika i matematyka są bezsensowne, ale są też
lustrzanymi obrazami świata; jedyna konieczność to konieczność
logiczna, a złudzeniem jest pogląd, że tzw. prawa przyrody
wyjaśniają to, jaki jest świat.
wykład 8: Tractatus logico-philosophicus 5:
jeśli jest wartość, która ma wartość, to musi znajdować się poza
światem;
jest zaiste coś niewyrażalnego: to, co mistyczne; o czym nie można
mówić, o tym trzeba milczeć