strona główna

z KORANU

Oto nieco wersetów KORANU pogrupowanych tematycznie.
Wyboru dokonałem kierując się własnymi zainteresowaniami i wyczuciem.
Korzystając z przekładu Józefa Bielawskiego usunąłem podział na wiersze,
jako że poetycki charakter tekstu tak czy inaczej ginie w tłumaczeniu.

Sura Otwierająca:

W imię Boga Miłosiernego, Litościwego! Chwała Bogu, Panu światów, Miłosiernemu, Litościwemu, Królowi Dnia Sądu. Oto Ciebie czcimy i Ciebie prosimy o pomoc. Prowadź nas drogą prostą, drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami; nie zaś tych, na których jesteś zagniewany i nie tych, którzy błądzą.

Mekkańczycy oskarżają Muhammada o oszustwo - lub o to, że jest ofiarą oszusta.

I powiedzieli dostojnicy jego ludu, którzy nie uwierzyli: "Widzimy, ze jesteś tylko człowiekiem, podobnie jak my. Widzimy, ze postępują za tobą tylko najnędzniejsi spośród nas, pospiesznie, bez zastanowienia. I nie widzimy u was żadnej wyższości nad nami. Przeciwnie, uważamy, ze jesteście kłamcami". [11,27]

My wiemy, ze oni mówią: "Jego uczy tylko zwykły człowiek". Język tego, na którego oni wskazują, jest obcy, a ten - to język arabski, jasny! [16,103]

Powiedzieli ci, którzy nie uwierzyli: "To jest tylko kłamstwo, które on wymyślił, i pomogli mu w tym inni ludzie". [25,4]

"To mieszanina marzeń sennych! On to wymyślił! On jest poetą!" [21,5].

O "szatańskich wersetach", które Muhammad usunął w tekstu Koranu:

My nie wysłaliśmy przed tobą żadnego posłańca ani proroka, któremu szatan czegoś by nie podszeptał, kiedy ten oddawał się marzeniom. Lecz Bóg ściera to, co podsuwa szatan. Potem utwierdza swoje znaki - Bóg jest Wszechwiedzący, Mądry! - by uczynić to, co podsuwa szatan, próbą dla tych, w których sercach tkwi choroba i którzy serca mają zatwardziale. [22,52-53]

Dowód na objawiony charakter Koranu:

Lecz kiedy przyszła do nich prawda od Nas, oni powiedzieli: "Dlaczego nie zostało mu dane to, co zostało dane Mojżeszowi?" Czyż oni nie odrzucili tego, co zostało dane Mojżeszowi niegdyś? Powiedzieli: "To są dwie księgi czarów wzajemnie się wspomagające!" Powiedz: "Przynieście wiec Księgę od Boga, która byłaby lepszym - od tych dwóch - przewodnikiem po drodze prostej; będę postępował według niej, jeśli mówicie prawdę!" [28,48-49]

Powiedz: "Jeśliby się zebrali ludzie i dżinny, aby stworzyć coś podobnego do tego Koranu, to nie zdołaliby uczynić nic podobnego, nawet gdyby się wzajemnie wspomagali." [17,88]

O żonach i nałożnicach proroka (w okresie medyneńskim):

O Proroku! My uznaliśmy za dozwolone dla ciebie żony, którym dąłeś wiana, i niewolnice, które ci darował Bóg jako zdobycz, i córki twego stryja, i córki twoich ciotek ze strony ojca, i córki twego wuja ze strony matki, i córki twoich ciotek ze strony matki, które wywędrowały razem z tobą; i kobietę wierzącą, jeśli ona sama ofiaruje się Prorokowi, o ile Prorok zechce ją pojąc za żonę. To jest dozwolone tylko dla ciebie z wyłączeniem innych wiernych. (...) Możesz odsunąć na później, którą chcesz spośród nich, a potem możesz przyjąć do siebie, którą chcesz i której zapragniesz spośród poprzednio odsuniętych. I nie popełnisz żadnego przewinienia. [33,50-51]

Nie należy obrażać Posłańca Boga i nie wolno poślubiać jego byłych żon. Zaprawdę, to byłoby wobec Boga okropne! [33,53]

O Świętej Wojnie (dzihad):

Ci, którzy nie wierzą i którzy odsunęli się od drogi Pana - On udaremni ich uczynki. (...) Kiedy spotkacie tych, którzy nie wierzą, to uderzcie ich mieczem po szyi; a kiedy ich całkiem rozbijecie, to mocno zaciśnijcie na nich pęta. [47,1-4]

Oni walczą na drodze Boga i zabijają, i są zabijani, zgodnie z Jego prawdziwą obietnicą w Torze, Ewangelii i w Koranie. A kto wierniej wypełnia swoje przymierze aniżeli Bóg? Cieszcie się wiec z handlu, jaki z Nim zrobiliście! [9,111]

Zwalczajcie na drodze Boga tych, którzy was zwalczają, lecz nie bądźcie najeźdźcami. (...) I zwalczajcie ich, aż ustanie prześladowanie i religia będzie należeć do Boga. A jeśli oni się powstrzymają, to wyrzeknijcie się wrogości, oprócz wrogości przeciw niesprawiedliwym. [2,190-193]

O Bogu:

Bóg! Nie ma Boga, jak tylko On - Żyjący, Istniejący! Nie chwyta Go ni drzemka, ni sen. Do Niego należy to, co jest w niebiosach i to, co jest na ziemi. A któż będzie się wstawiał u Niego inaczej jak za Jego zezwoleniem? On wie, co było przed nimi, i On wie, co będzie po nich. Oni nie obejmują niczego z Jego wiedzy, oprócz tego, co On zechce. Jego tron jest tak rozległy, jak niebiosa i ziemia; Jego nie meczy utrzymywanie ich. On jest Wyniosły, Ogromny. (...) Bóg jest opiekunem tych, którzy wierzą; On ich wyprowadza z ciemności ku światłu. A opiekunami tych, którzy nie uwierzyli, są fałszywe bóstwa. [2,255-257]

On jest tym, który stworzył niebiosa i ziemie w ciągu sześciu dni; następnie zasiadł na tronie. On wie, co przenika do ziemi i co z niej wychodzi, i co schodzi z nieba, i co się tam wznosi. On jest z wami, gdziekolwiek byście byli. Bóg widzi jasno, co czynicie! Do Niego należy królestwo niebios i ziemi i do Boga zostaną sprowadzone wszystkie sprawy. On sprawia, ze noc przechodzi w dzień, On sprawia, ze dzień przechodzi w noc. On dobrze wie, co kryje się w sercach. (...) On jest tym, który zsyła na Swego sługę znaki jasne, aby was wyprowadził z ciemności do światła. Zaprawdę, Bóg jest dla was dobrotliwy, litościwy! [57,4-9]

My stworzyliśmy niebiosa i ziemie, i to, co jest miedzy nimi, w ciągu sześciu dni, i nie dotknęło nas żadne zmęczenie. [50,38]

Bóg jest niepojęty dla rozumu ludzkiego. Objawił nam to, co zechciał, i w taki sposób, jak mu się spodobało. Jeśli czegoś jasno nie objawił, nie należy na ten temat spekulować ("pozostaw Bogu zrozumienie jego własnej tajemnicy", al-Aszari, X w.):

Bóg (...) zesłał tobie Księgę. W niej są znaki solidne - one stanowią istotę Księgi - i inne - dwuznaczne. Ci, co w sercach mają skłonność do zwątpienia, postępują za tym, co w niej jest wieloznaczne, poszukując niezgody i dążąc do wyjaśnienia tego, co niejasne; lecz nikt nie zna tego wyjaśnienia, tylko Bóg! [3,2-7]

(...) piana powstaje z tego, co ludzie wypalają w ogniu przy wyrobie ozdób albo wyposażenia. W ten sposób Bóg przedstawia w przypowieści prawdę i fałsz. A co się tyczy tej piany, to ona uchodzi jako szumowina; a to, co jest pożyteczne dla ludzi, pozostaje na ziemi. W ten sposób Bóg przytacza przypowieści. [13,17]

Bóg stworzył świat celowo - co jest znakiem dla ludzi rozumnych:

On stworzył dla was zwierzęta, które dostarczają wam ciepła i innych korzyści; i z nich wy się żywicie. Widzicie w nich piękno (...). One przenoszą wasze ciężary (...). On stworzył konie, muły i osły, abyście ich dosiadali, a także dla ozdoby. (...) On jest tym, który zesłał z nieba wodę: ona wam służy do picia; dzięki niej rosną krzewy, które stanowią pasze. Przez nią Bóg sprawia, iż rosną dla was zasiewy, drzewa oliwne, palmy i winna latorośl oraz wszelkiego rodzaju owoce. Zaprawdę, w tym jest znak dla ludzi, którzy się zastanawiają! On podporządkował dla was: noc i dzień, słońce i księżyc; i gwiazdy są podporządkowane jego rozkazowi. Zaprawdę, w tym są znaki dla ludzi, którzy są rozumni! (...) To On podporządkował morze, abyście jedli z niego świeże mięso, i abyście wydobywali z niego ozdoby, które nosicie. I widzisz okręty prujące fale, abyście mogli poszukiwać Jego dobroci.. Być może, będziecie wdzięczni! I rzucił na ziemie solidnie stojące - ażeby nie kołysała się z wami - i rzeki, i drogi; - być może pójdziecie drogą prostą! - i znaki rozpoznawcze, a według gwiazd oni znajdują drogę. (...) A jeślibyście chcieli zliczyć dobrodziejstwa Boga, to zliczyć ich nie zdołacie. [16,5-18]

O Dniu Sądu Ostatecznego:

Życie tego świata jest tylko zabawą i grą, a, zaprawdę, siedziba ostateczna jest prawdziwym życiem! [29,64]

Oni powiedzą: "Kiedy spełni się ta obietnica, jeśli jesteście prawdomówni?" Powiedz: "Wiedza jest tylko u Boga! Ja jestem tylko jawnie ostrzegającym." [67,25-26]

Bądź więc cierpliwy, tak jak byli cierpliwi ci z posłańców, którzy odznaczali się zdecydowaniem. I nie staraj się przyśpieszyć dla nich tego Dnia; tego bowiem dnia, kiedy oni ujrzą to, co zostało im obiecane, wyda im się, ze nie przebywali w grobie więcej, jak tylko jedną godzinę dnia. [46,35]

Kiedy słonce spowije ciemność, a gwiazdy będą spadać; kiedy góry zostaną poruszone z miejsca (...); kiedy dusze połączą się z ciałami; kiedy zapytają żywcem pogrzebaną, za jaki grzech została zamordowana; kiedy otwarte zostaną księgi czynów ludzkich; kiedy niebo się otworzy; kiedy rozpalą ogień piekielny; kiedy Ogród się przybliży - wtedy dowie się dusza, co sobie przygotowała. [81,1-14]

W dniu, kiedy ziemia zostanie zamieniona na inną ziemie, i tak samo niebiosa, i kiedy stawią się przed Bogiem, Jedynym, Wszechpotężnym! Zobaczysz tego dnia grzeszników zakutych w kajdany; ich szaty będą ze smoły, a ich twarze będzie pokrywał ogień; tak by mógł zapłacić Bóg każdej duszy za to, co sobie zdobyła. [14,48-51]

Ci, którzy po Sądzie trafią do raju

(...) będą przybliżeni w Ogrodach Szczęśliwości (...) na łozach ozdobie wyszywanych, wyciągnięci, podparci na łokciach, zwróceni do siebie twarzami. Pośród nich krążą młodzieńcy nieśmiertelni z czaszami, dzbanami i kielichami, napełnionymi napojem z płynącego źródła, od którego nie cierpią na ból głowy ani nie doznają upojenia, z owocami, dowolnie wybranymi, z mięsem ptaków, jakiego zapragną. będą tam hurysy o wielkich oczach, podobne do perły ukrytej - w nagrodę za to, co czynili. Oni tam nie usłyszą pustej gadaniny ani tez nie odczują podniety do grzechu, lecz tylko słowa 'Pokój! Pokój!' [56,11-26]

(...) będą wśród drzew lotosu bez cierni i akacji obwieszonych owocami, i wydłużającego się cienia, i wody płynącej, i owoców obfitych, ani nie zrywanych, ani nie zakazanych, i spożywać będą na podwyższonych łożach. Zaprawdę, stworzyliśmy [hurysy] w sposób doskonały i uczyniliśmy je dziewicami, kochającymi, jednakowego wieku - dla tych po prawicy. [56,28-38; por. 55,46-77]

My damy im za żony hurysy o wielkich oczach. A do tych, którzy uwierzyli i których potomstwo postąpiło za nimi z wiarą - My dołączymy ich potomstwo. (...) Zaopatrzymy ich w owoce i mięso, jakiego tylko zapragną. będą tam sobie podawać jedni drugim puchary; nie będzie tam ani pustej gadaniny, ani podniecenia do grzechu. I będą krążyć pośród nich młodzieńcy, będący na ich usługach, podobni do ukrytych pereł. [52,20]

Będą oni tam przebywać wyciągnięci wygodnie na sofach; nie ujrzą tam słońca ani zimna. (...) i pochylą się do nich nisko grona owoców. (...) Napoją ich tam z pucharu napojem z domieszką imbiru; ze źródła zwanego Salsabil. (...) Będą odziani w szaty zielone z atlasu i brokatu, strojni w bransolety ze srebra. [76,13-21]

Ci, którzy trafią do jednego z siedmiu piekieł,

(...) będą w palącym podmuchu i wrzącej wodzie, w cieniu czarnego dymu (...). Przedtem byli pogrążeni w zbytku i trwali uporczywie w wielkim grzechu; i zwykli byli mówić: "Kiedy pomrzemy i staniemy się prochem i kośćmi, to czyż naprawdę zostaniemy wskrzeszeni, my albo nasi pierwsi ojcowie?" (...) Zaprawdę, wy, błądzący (...) będziecie jeść z drzewa Zakkum, wypełnicie nim swe brzuchy; będziecie potem pić wodę wrzącą; będziecie pić jak wielbłądy udręczone pragnieniem. [56,42-54]

Zaprawdę, tych, którzy nie uwierzyli w Nasze znaki, będziemy palić w ogniu. I za każdym razem, kiedy się ich skora spali, zamienimy im skóry na inne, aby zakosztowali kary. Zaprawdę, Bóg jest potężny, mądry! [4,56]

Ci, którzy nie uwierzyli, będą mieli ubranie przykrojone z ognia; a głowy ich polewane będą wrzącą wodą, która roztopi ich wnętrzności i skore. Dla nich będą żelazne rózgi z hakami. Ilekroć będą chcieli wyjść stamtąd, udręczeni cierpieniem, zostaną zawróceni: "Zakosztujcie kary ognia palącego". [22,19-22]

Będą tam przebywać na wieki, (...) chyba ze Bóg zechce inaczej. [11,107]

Bóg stworzył anioły, które podtrzymują jego tron, zapisują obecnie ludzkie czyny, będą świadczyć za nami w Dniu Sądu, później niektóre staną na straży bram piekielnych. Nie stworzył natomiast Szatana. Iblis kiedyś był aniołem, ale, wbrew rozkazowi Boga, odmówił złożenia pokłonu przed pierwszym człowiekiem, Adamem:

My stworzyliśmy was, potem was ukształtowaliśmy, potem powiedzieliśmy do aniołów: "Oddajcie pokłon Adamowi". Oni oddali pokłon, z wyjątkiem Iblisa. (...) Bóg powiedział: "Co tobie przeszkodziło, że się nie pokłoniłeś, skoro tobie nakazałem?" Powiedział: "Ja jestem lepszy od niego. Ty mnie stworzyłeś z ognia, a jego stworzyłeś z gliny." [Bóg] powiedział: "Uchodź stąd." (...) [Iblis] powiedział: "Daj mi zwłokę do dnia, kiedy oni będą wskrzeszeni." [Bóg] powiedział: "Jesteś wśród tych, którym dano zwłokę." [Iblis] powiedział: "Za to, że Ty mnie skazałeś na błądzenie, postanawiam czyhać na nich w zasadzce na Twojej drodze prostej (...) i Ty większości z nich nie znajdziesz wdzięcznymi." [7,11-17; por. 38,71-85]

W Dniu Sądu na wyrzuty tych, których zwiódł, Iblis odpowie:

Zaprawdę, Bóg dal wam obietnice, obietnice prawdy. I ja wam dałem obietnice, lecz ja was oszukałem; ja nie miałem nad wami żadnej władzy. Ja tylko wzywałem was, a wyście mi odpowiedzieli. Nie gańcie więc mnie, lecz gańcie siebie samych! Ani ja wam nie pomogę, ani wy mi nie pomożecie. [14,22]

Bóg objawia siebie i swoją wole przez proroków. Prorocy są zwykłymi ludźmi (nie dostali "takiego ciała, żeby mogli obejść się bez pożywienia czy też byli nieśmiertelni" [21,8]); poza tym, co zostało im objawione, nie posiadają żadnej wiedzy. Prorokami byli m.in. pierwszy człowiek, Adam (popełnił wprawdzie opisany w Biblii grzech, potem jednak żałował i uzyskał przebaczenie [2,35-37], Noe, Abraham, Ismael, Izaak, Józef, Mojżesz, Dawid, Salomon, Eliasz, Hiob (łącznie wymienia się w Koranie osiemnaście postaci występujących na kartach Starego Testamentu; nie ma na tej liście Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela). Prorocy znani z Nowego Testamentu to Zachariasz, Jan Chrzciciel i Jezus. Ten ostatni miał przepowiedzieć przyjście Muhammada:

Oto powiedział Jezus, syn Marii: "O synowie Izraela! Jestem posłany od Boga do was, aby potwierdzić prawdziwość tego, co przede mną było zesłane w Torze, i zwiastować Posłańca, który przyjdzie po mnie, a którego imię - Ahmad". [61,6]

Posyłaliśmy posłańców przed tobą. Wśród nich są tacy, o których już opowiadaliśmy tobie; wśród nich są tez tacy, o których tobie nie opowiadaliśmy. I żaden posłaniec nie przyszedł ze znakiem bez zezwolenia Boga. [40,78]

I nie ma żadnego narodu, do którego by nie przyszedł ostrzegający. [35,24]

On ustanowił dla was, jeśli chodzi o religie, to, co już polecił Noemu, i to, co objawiliśmy tobie, i to, co poleciliśmy Abrahamowi, Mojżeszowi i Jezusowi: Przestrzegajcie należycie religii i nie rozdzielajcie się w niej! [42,13]

O wy, którzy wierzycie! Wierzcie w Boga i jego posłańca, w Księgę, którą zesłał swemu Posłańcowi i w Księgę, którą zesłał przedtem. A kto nie wierzy w Boga i jego aniołów, w Jego księgi, w Jego Posłańców i Dzień Ostatni - ten zbłądził zbłądzeniem dalekim. [4, 136]

I wysłaliśmy do ludu Ad ich brata Huda. On powiedział: "O ludu mój! Czcijcie Boga! Nie ma dla was Boga oprócz Niego! Wy tylko zmyślacie kłamstwa!" (...) Oni powiedzieli: "O Hudzie! Ty nie przyszedłeś do nas z jasnym dowodem. My nie pozostawimy naszych bogów na twoje słowo, my tobie nie wierzymy. My mówimy tylko, ze jeden z naszych bogów dotknął ciebie złem". (...) I kiedy przyszedł nasz rozkaz, uratowaliśmy Huda i tych, którzy uwierzyli razem z nim - przez miłosierdzie pochodzące od Nas; i uratowaliśmy ich od surowej kary. [11,50-58]

Muhammad był zwykłym człowiekiem, którego Bogu spodobało się uczynić posłańcem, ostrzegającym, prorokiem.

Ty się nie spodziewałeś, iż do ciebie będzie skierowana Księga; stało się tak jedynie przez miłosierdzie twego Pana. [28,86]

Powiedz: "Ja nie mowie wam, ze posiadam skarbnice Boga, ani nie mowie wam, ze jestem aniołem. Ja tylko idę za tym, co zostało mi objawione." [6,50]

Powiedz: "Ja nie jestem jakąś nowością wśród posłańców. Nie wiem tez, co będzie ze mną i co będzie z wami. Ja tylko postępuję za tym, co zostało mi objawione. Ja jestem tylko jawnie ostrzegającym." [46,9]

Wszyscy prorocy - często odrzucani i prześladowani przez otoczenie - różnymi słowami głosili to samo. Mojżesz otrzymał Torę, Dawid Psalmy, a Jezus Ewangelię. Ludzie jednak - w szczególności Żydzi i chrześcijanie - cześć Objawienia pominęli lub przeinaczyli, dodali tez własne, fałszywe opinie:

Wśród [tych, którzy nie wierzą] są tacy, którzy mówią: "Wierzymy w Boga i w Dzień Ostatni!" Lecz oni wcale nie są wierzącymi. Oni usiłują oszukać Boga i tych, którzy wierzą, lecz oszukują tylko siebie samych. [2,8-9]

Ci, którym dano nieść Torę - a oni jej nie ponieśli - są podobni do osła, który niesie księgi. Jakże zły jest przykład tych ludzi, którzy za kłamstwo uznali znaki Boga! (...) Powiedz: "O wy, którzy wyznajecie judaizm! Jeśli twierdzicie, że jesteście bliscy Bogu, z wyłączeniem innych ludzi, to życzycie sobie śmierci, jeśli jesteście prawdomówni!" [52,5-6]

Wśród [ludu Księgi, tzn. Żydów i chrześcijan] są tacy, którzy wypaczają Księgę swoją mową, tak abyście uważali, że to należy do Księgi, a to przecież nie należy do Księgi. Oni mówią: "To pochodzi od Boga" - a przecież to nie pochodzi od Boga. I mówią przeciw Bogu kłamstwo, wiedząc o tym. [3,78]

Chrześcijanie Jezusa, który był prorokiem, fałszywie uznali za Boga:

Oni wypaczają sens słów i zapominają część tego, co zostało im przypomniane. (...) Od tych, którzy mówią: "Jesteśmy chrześcijanami", wzięliśmy przymierze. Lecz oni zapomnieli część tego, co zostało im przypomniane. (...) O ludu Księgi, Nasz Posłaniec przyszedł do was, wyjaśniając wiele z tego, co wy ukrywaliście z Księgi, i wiele tez zacieraliście. (...) Nie uwierzyli ci, którzy powiedzieli: "Zaprawdę, Bogiem jest Mesjasz, syn Marii". [5,13-17]

Mesjasz, Jezus syn Marii, jest tylko posłańcem Boga; i Jego Słowem, które złożył Marii; i Duchem, pochodzącym od Niego. Wierzcie wiec w Boga i jego posłańców i nie mówcie "Trzy"! [4,171]

Mesjasz, syn Marii, jest tylko posłańcem, tak jak już przed nim byli posłańcy; a jego matka była kobietą świętą. Oni oboje przyjmowali pożywienie. [5,75]

A jednak Żydzi i chrześcijanie mogą liczyć na zbawienie:

Zaprawdę, ci, którzy uwierzyli, ci, którzy wyznają judaizm, chrześcijanie i sabejczycy, ci, którzy wierzą w Boga i w Dzień Ostatni i którzy czynią dobro, wszyscy otrzymają nagrodę u swego Pana. [2,62]

Wiara jest ważniejsza niż uczynki:

A jeśli ktoś z was wyrzeknie się swej religii i umrze jako niewierny - to dla takich daremne są ich uczynki na tym świecie i w życiu ostatecznym. Tacy będą mieszkańcami ognia, oni tam będą przebywać na wieki. [2.217]

Nie czyńcie daremną waszej jałmużny przez wyrzuty i obrazę, tak jak ten, kto rozdaje swój majątek przez wzgląd na ludzi, a nie wierzy w Boga i w Dzień Ostatni. On jest podobny do skały pokrytej ziemią: dosięga ją burza deszczowa i pozostawia nagą i twardą. Oni nie mają żadnej władzy nad niczym, co zyskali. A Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi niewiernych. [2,264]

Największym grzechem jest politeizm:

Zaprawdę, Bóg nie przebacza tym, którzy Jemu dodają współtowarzyszy, podczas gdy On przebacza, komu zechce, mniejsze grzechy. [4,48]

To Bóg decyduje o tym, kto uwierzy, a kto nie:

Gdyby nie laska Boga nad wami i jego miłosierdzie, to, z pewnością, poszlibyście za szatanem, z wyjątkiem nielicznych. (...) Czy wy chcecie poprowadzić drogą prostą tych, których Bóg sprowadził z drogi? Kogo sprowadził z drogi Bóg, dla tego nie znajdziesz żadnej drogi. [4,83-88]

Kogo Bóg zechce prowadzić drogą prostą, rozszerza jego pierś dla islamu, a kogo zechce sprowadzić z drogi, czyni jego pierś ciasną, udręczoną. [6,125]

Stworzyliśmy dla Gehenny wielu spośród dżinnów i ludzi: oni mają serca, którymi nie pojmują; oni mają oczy, którymi nie widzą; oni mają uszy, którymi nie słyszą. [7.179]

A gdyby zechciał twój Pan, to uwierzyliby wszyscy, którzy są na ziemi (...) I nie zdarzy się żadnej duszy uwierzyć, jak tylko za zezwoleniem Boga. (...) Jeśli Bóg dotknie cię nieszczęściem, to nikt nie zdoła go odsunąć, jak tylko On. A jeśli On chce dla ciebie dobra, to nikt nie odwróci jego laski. On obdarza nią, kogo chce ze swoich sług. [10,99-107]

To jest tylko napomnienie dla światów, dla tych spośród was, którzy chcą iść prosto. Lecz wy nie będziecie chcieli, jeśli nie zechce Bóg, Pan światów! [81,27-29]

Oto My uczyniliśmy szatanów opiekunami tych, którzy nie wierzą. (...) Oto oni wzięli sobie szatanów za opiekunów, zamiast Boga, i sądzą, ze są prowadzeni drogą prostą. [7,27-30]

O obrzędach religijnych:

Dla każdego narodu ustanowiliśmy jakieś obrzędy kultowe, aby ludzie wspominali imię Boga nad zwierzęciem trzody, które On nam dal na zaopatrzenie. Bo Bóg wasz - to Bóg jeden! Jemu wiec oddaj się całkowicie! [22,34]

Dla każdego narodu ustanowiliśmy jakiś obrządek kultu, który oni odprawiają. Niech wiec nie sprzeczają się ze sobą w tej sprawie! [22,67]

O uczynkach:

I nie będziecie mieli żadnego grzechu, jeśli uczynicie coś przez pomyłkę, ale będziecie mieli grzech za to, co świadomie zamierzą wasze serca. [33,5]

A kto uczyni zło lub wyrządzi krzywdę swej duszy, a potem prosi Boga o przebaczenie, ten znajdzie Boga przebaczającym, litościwym. [4,110]

[Złoczyńcy trafią do piekła] z wyjątkiem tych, którzy się nawrócili, którzy uwierzyli i uczynili dobre dzieło; tym Bóg zamieni ich złe czyny na dobre. Bóg jest Przebaczający, Litościwy! [25,70]

strona główna